De oorlogsfilm 1917 en waarom de makers maar één shot gebruiken
1917, het jaar dat je je misschien wel herinnert van je geschiedenislessen. Ik wel tenminste, maar ik had ook hele leuke geschiedenisleraren. Vorig jaar is er een film uitgekomen die 1917 heet. “Ja, eindelijk! Een film over de Februarirevolutie!” hoor ik je denken. Maar nee, helaas, deze film gaat over de Eerste Wereldoorlog.
De film 1917 is dus een oorlogsfilm en ik heb deze film uitgekozen als filmtopper van de oorlogsfilms. Dat komt misschien doordat het de beste oorlogsfilm is die ooit is gemaakt, of misschien omdat het de meest recente oorlogsfilm is die ik heb gezien. Of, omdat ik hem in de bioscoop heb gezien met Dolby Atmos[1]. (Iets wat ik je zeker kan aanraden.) Ik denk dat de reden dat ik voor deze film heb gekozen, is dat de film in één shot is opgenomen. Althans, dat is wat de makers je willen doen denken.
Persoonlijk houd ik niet zo van one-shot films, omdat het intensief is om naar te kijken en omdat ik niet altijd de toegevoegde waarde zie. Deze film liet me daar anders over denken. De film draait volledig om het feit dat het één shot moet lijken en de makers weten dit op een meesterlijke manier te bereiken.
Tijdens de film volgen we de Britse soldaten Schofield en Blake die een boodschap moeten overhandigen aan een grote groep soldaten. De boodschap is dat de geplande aanval niet door mag gaan, omdat het een valstrik is. Schofield en Blake vormen echter onderdeel van een andere groep en het contact tussen beide groepen is verloren gegaan. Hierdoor moeten de soldaten op tijd de andere groep bereiken, anders zal het ten koste gaan van de levens van 1600 soldaten. Als de Britten de aanval openen op de Duitsers, dan zal het een bloedbad worden voor de Britten. Dat moet dus koste wat het kost voorkomen worden.
Wat deze film zo bijzonder maakt, is de betrokkenheid als kijker bij deze film. Het gebruik van één shot zorgt namelijk voor twee dingen. Allereerst is het net alsof je meereist met de soldaten. Natuurlijk zijn er oorlogsfilms waarbij je de hoofdpersoon, ook wel protagonist genoemd, uitsluitend volgt. Wat deze film zo bijzonder maakt, is dat het net lijkt alsof je door de ogen van een spook kijkt. Je zweeft als het ware door de film heen zonder te teleporteren. Dit zorgde er bij mij voor dat ik mee veel meer betrokken voelde bij de personages.
Ten tweede zorgt het gebruik van één shot voor een besef van tijd bij de kijker. In films worden er heel vaak tijdsprongen gebruikt. Dat zijn momenten die niet waardevol genoeg zijn om in de film te verwerken, zoals een lange reis, studeren of bijvoorbeeld een avondje Netflix kijken op de bank. Meestal hebben we genoeg informatie als we iemand in een auto zien stappen om te begrijpen dat diegene ergens heen gaat. Het zou overbodig en heel saai zijn als we diegene de hele reis moeten zien maken, maar dat is dus precies wat deze film wel doet. De protagonist gaat van A naar B zonder gebruik te maken van een tijdsprong.
Een foutloze film van twee uur maken én maar één shot gebruiken, is natuurlijk best een klus. Daarom hebben de makers ervoor gekozen om toch meerdere shots te gebruiken, maar dat hebben ze zo gedaan, dat je dat als kijker eigenlijk niet doorhebt. Er wordt gebruik gemaakt van cuts. Dat zijn aan elkaar geplakte beelden die los van elkaar zijn opgenomen. Die zitten dus ook in 1917, maar heel subtiel. Als er iemand langs het beeld loopt bijvoorbeeld. Of als de camera een snelle pan[2] maakt. Er zitten minstens 30 cuts in de film, maar de illusie wordt gewekt dat ze er helemaal niet zijn.
Wat deze film voor mij een filmtopper van de oorlogsfilms maakt, is dat ik een nieuwe kijk kreeg op de Eerste Wereldoorlog. Je leest het niet uit een geschiedenisboek en je ziet het niet vanuit verschillende perspectieven, zoals in veel andere oorlogsfilms. Je bent echt bij de soldaten, je bent in de loopgraven en je bent bij de frontlinie. Ik denk dat 1917 de film is die het meest realistische beeld geeft over de Eerste Wereldoorlog en daarom vind ik dat het een filmtopper is binnen het oorlogsgenre.
[1] Dolby Atmos https://nl.wikipedia.org/wiki/Dolby_Atmos
[2] Pan https://en.wikipedia.org/wiki/Panning_(camera)